سرویس DHCP – Dynamic Host Configuration Protocol  چیست ؟

پروتکل DHCP مخفف  کلمات  Dynamic Host Configuration Protocol  می باشد.این پروتکل به هر دستگاه یا وسیله‌ای در شبکه یک IP اختصاص می‌دهد تا به‌وسیله IP بتواند در شبکه با دیگران ارتباط برقرار نماید.با بکارگیری این پروتکل، حجم کار مدیریت سیستم به شدت کاهش می یابد و دستگاه ها می توانند با حداقل تنظیمات و یا بدون تنظیمات دستی به شبکه افزوده شوند.DHCP را می‌توان در شبکه‌های محلی کوچک و همچنین شبکه‌های بزرگ سازمانی پیاده سازی کرد.

DHCP Pack شامل چی چیزهایی هست ؟

هر سرویس دهنده DHCP می تواند تنظیماتی نظیر آدرس IP ، Subnet mask ، Default Gateway و آدرس سرویس دهنده DNS را برای یک سرویس گیرنده ( کلاینت ) DHCP فراهم کند.هنگامی‌که دستگاهی در شبکه جابه‌جا می‌شود DHCP با توجه به تنظیماتی که پیکربندی شده به‌صورت خودکار همان آی پی و یا آی پی جدیدی به آن اختصاص می‌دهد. بدان معناست که دیگر نیازی نیست هر دستگاه را به‌صورت مجزا پیکربندی کرده و یا به‌محض جابه‌جایی دستگاه به‌صورت دستی به آن IP اختصاص دهند.به این خاطر که سرویس دهنده DHCP نشانی های IP را تخصیص می دهد.

یک آدرس IP از زمانی که اختصاص می‌یابد، دارای دوره عمر محدودی است که به آن دور lease گفته می شود.آی پی ای که توسط DHCP امروز به یک سیستم اختصاص می‌یابد، ممکن است متفاوت با فردا باشد(بسته به دوره ی زمانی lease  در تنظیمات DHCP Server  شما می باشد). اگر سیستم پیش از اینکه مدت زمان تخصیص از میان برود به شبکه برگردد یا در شبکه بماند، آی‌پی آن تغییر نمی‌کند. در غیر اینصورت IP جدیدی به دستگاه اختصاص داده می‌شود.

در صورتی که دستگاه‌هایی که به آن‌ها آی‌پی‌های استاتیک اختصاص می‌دهند به‌صورت دائمی مالک آن آی‌پی‌ها محسوب می‌شوند. این شیوه تخصیص آی پی معمولاً برای دستگاه‌هایی مانند سوییچ‌ها و سرورها و یا تمامی هاست های مهم شبکه که ادمین قصد دارد آدرس این هایت ها ثابت باشد ، مورداستفاده قرار می‌گیرد.